Beyin, insan vücudunun ana kumanda merkezi gibidir. Beyin hücreleri arasındaki uyumlu çalışma, elektriksel sinyallerle sağlanır. Nöbetin nedeni, bir tür beklenmeyen elektriksel uyarıdır. Epileptik nöbet, beyindeki hücrelerin kontrol edilemeyen, ani, aşırı ve anormal deşarjlarına bağlı olarak ortaya çıkan kısa süreli ve geçici bir durumdur. Epilepsi, yaş ve cinsiyet ayırımı olmaksızın tüm bireylerde görülebilir. Epilepsi hastalığının sıklığı gelişmiş ülkelerde binde beş, gelişmekte olan ülkelerde binde on olarak bilinmektedir. Epilepsi hastalarının 2/3' ünde hastalığın nedeni saptanamamaktadır. Nedeni saptanabilen epileptiklerde ise; doğumsal anormallikler, doğum travmaları, kafa travması, beyin damar hastalıkları, tümörler, beyin iltihapları ve alkol nedenler arasındadır. Çocukluk dönemlerinde; doğum yaralanmaları, genetik nedenler ve ateşli havaleler sayılabilir. Orta yaşlarda; travma ve tümörler. İleri yaşlarda ise; beyin damar hastalıkları ön planda yer almaktadır.

 

Epilepsi hastalarında uykusuzluk, adet dönemleri, aşırı alkol ve bazı ilaçların nöbet sıklığını artırdığı bilinmektedir. Yine bazı epilepsi hastalarında parlak ışıklar, televizyon ve streste nöbetleri kolaylaştırabilmektedir. Çok çeşitli epilepsi biçimleri vardır. Epilepsi; elektriksel boşalımın kaynaklandığı odak göz önünde bulundurulduğunda, başlıca üç ana grup nöbet bulunduğu görülür. Bunlar; 

 

 

 

Bir hastada tek nöbet türü olabileceği gibi, birden fazla nöbet türü de aynı hastada görülebilir. Bir hastanın tekrarlayan nöbet veya nöbetleri genel olarak birbirine benzer. En çok tanınan ve insanlara dramatik gelen, yollarda zaman zaman gördüğümüzkol ve bacaklarda önce kasılma, sonra çırpınma, yüzde morarma, ağızdan köpük gelmesi ve idrar kaçırmanın olduğu, sonrasında ise uzunca bir süre şaşkınlıkla bakılan büyük epilepsi nöbetleridir. 

 

Çocukluk döneminde görülen; aile ve öğretmenlerin " dalma " olarak tanımladığı, çocuğun yazı yazmasının ve konuşmasının ani olarak kesilmesiyle, 5-10 sn süreli tam bir cevapsızlığın yaşandığı, sonra bırakılan aktivitenin kalınan yerden devam edilmesiyle sembolize edilen " absans " nöbetleri bir diğer örnektir. Erişkin yaş döneminde en sık görülen nöbetler insanların " şaşkınlık " olarak tanımladıkları nöbet türüdür. Bu nöbetlerde hastaların gözleri birden sabitleşir veya gözleriyle aranır. Dudaklarında ve ellerinde otomatik hareketler olabilir, yanıt vermez veya anlamsız konuşur, yürüyebilir, bir iki dakika sonrasında hasta kendine gelir ve o dönemi hatırlayamaz. Bunların dışında kol ve bacaklarda ani sıçramalarda bir diğer örnektir. Birçok örnek verilebilir. Tüm bu nöbetler çok kısa sürelidir ve birden fazlası aynı hastada değişik zamanlarda tekrarlayabilir.

 

 

Epilepsinin tedavisi esas olarak ilaç uygulamasıdır. Kullanılan ilaçlar hastalığı yok etmezler ve sadece nöbetlerin önlenmesine veya sıklığın azaltılmasına yönelik bir etki sağlarlar. Epilepsi hastalığı kendi seyrini sürdürür. Bazı hastalarda bu tedavi yaşam boyudur, çocukluk çağındaki bazı nöbetlerde ise15-20 yaşlarına kadar tedavinin sürdürülmesi yeterli olabilir. Birçok hastada tedavinin ne kadar sürdürüleceği önceden bilinmez. İlaç tedavisinde ilacın/ilaçların çok düzenli kullanılması esastır. Hastaların yaklaşık % 70'inde nöbetler ilaçlarla kontrol edilebilmekte, % 30' unda ise her türlü ilaç tedavisine karşın nöbet sıklığı değişmemektedir. " Teadviye dirençli epilesi " olarak tanımlanan bu grubun bir bölümünde cerrahi tedavi de uygulanmaktadır.